9 Kasım 2019 Cumartesi

Kitap İncelemesi: Gelirken Ekmek Al

Daha önce farklı kitaplarını okusam da “Gelirken Ekmek Al” Şermin Yaşar’ın okuduğum ilk öykü kitabı oldu.
Diğer iki öykü kitabının aksine ismi bende fazlasıyla merak uyandırınca kargo beklemeyip mağazadan alarak okudum. İyi ki okumuşum💛
Elimden bırakmadan her fırsatta okudum. Her öykünün ayrı ayrı tesiri halen sürüyor zihnimde..


“İnsafsızın çekicidir ikna; o vurur ve inancın küçük bir çivi gibi yamula yamula gömülür duvarın içine. Herkes sana suçlu olduğunu söylediğinde, sen kendi masumiyetine çok fazla direnemezsin. Günün birinde o çiviyi çıkartsan da duvarda suçlanmış olmanın deliği kalır.”

“Henüz sokaklar uyurken parka gelen çocukların ortak kaderi, kendi evlerine sığamamış ve baştan savılmış olmalarıydı.”

Ayakkabı vurduğunda ayağının arkasında bir yara açılır, çorap giydiğinde o yara çoraba yapışır, çorabı çıkarttığında kabuk kopar ve tekrar kanar. İyileşmesi zaman alır. Ayakkabıyı çorapsız giyemezsin, çorapla giysen yine yapışır.. Aile yaraları biraz böyledir.”

“Bütün bir çocukluğunu parmak uçlarında yaşamış olanlar temkinli adım atarlar. Bastıkları yeri bilirler. Düşmezler, çarpmazlar, dökmezler.”

Elimden gelse tüm kitabı alıntılayabileceğimi fark ettim. İyisi mi siz okuyun 🤗📚

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder