Çocuktum. Çok değil ama çocuktum ben de.
İçli içli ağlayacak kadar çok çocuktum aslında.
İçli içli ağlayacak kadar çok çocuktum aslında.
Dünya nedir, nasıl kararır, en yakınını kaybedince nasıl hisseder insan, ilk o gün öğrenmiştim. Çok çok yakınımdı sanki. Sanki saçının kokusunu, sesinin tınısını gerçekten bilirmiş gibi içlenmiş, saatlerce ağlamıştım.
Sadece televizyonlarda gördüğüm o Arap sabunuyla yıkanmış saçlarıyla hayatımızın içinde, çok güzel bir yer edinmişti farkında olmadan Barış Manço. Ve sonra öylece bırakıp gitmişti.
Yok olamazdı ama olmuştu.
Sadece televizyonlarda gördüğüm o Arap sabunuyla yıkanmış saçlarıyla hayatımızın içinde, çok güzel bir yer edinmişti farkında olmadan Barış Manço. Ve sonra öylece bırakıp gitmişti.
Yok olamazdı ama olmuştu.
Neden, nasıl diye sorgulamayalım herkes hayatını yaşıyor.
Allah(C.C.) gani gani rahmet eylesin Barış Abi.
Keşke yeni nesiller bilebilse, anlayabilse seni.
Sevgiyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder